Evet, hakikaten mutluluğa da akarmış gözyaşları. Güzel günlerde de ağlarmış insanlar. Kabuk tutan yaralar kanayınca çok derinden duyulur acısı. İşte bu acı da derin bir korku yaratır insanda.
O korku ile düştüğümüz yollarda yer yer elimizi ısırarak, yer yer dilimize set çekerek, düşünceleri sınırlamaya çalışarak, sapsarı benizlerle ama içten içe hep dualarla, adalet isteyişleriyle girdiğimiz stadyumdan çocuklar gibi şen çıktık. Öyle sağlamdı ki, çektiğimiz acılar birçok yeni kuşak anlam veremedi gözyaşlarımıza. Ne de olsa hep sıkıntılı dönemlerde büyüyenler, sıkıntıları içselleştiriyorlar. Sıkıntılı yaşamı normal gibi algılıyorlar. O nedenle de sadece mutlu olabilirken, kahkaha atabilirken şampiyonluk görmemiş genç kuşaklarımız, oh be hak ettiğimiz mertebelere bir yakınız diyebilmenin gözyaşlarıydı bizimkiler.
Şimdi ise sesimin çıkmamasından gurur duyuyorum, gözlerimin sabahın köründe tuzları hissetmesinden de...
Güzel bir gün gösterdin, kıpırdadın Demirspor. Koca bir dev kıpırdadı Türkiye'yi salladı. Ya harekete geçerse!!! İşte o günlerin sinyalini gönderdiğin için çok teşekkürler Demirspor'um.
Yorumlar