Ana içeriğe atla

Muhasebe #1

Normal sezon sona erip, son haftaya rahat bir şekilde girerken, sezonun muhasebesine "durmak" gerek. Belki biraz erken; önümüzde gelecek sezonki konumumuzu belirleyecek ekstra play-off'lar var. Sezonun muhasebesini oradan gelecek sonuca bağlamak istemedim. Nedense, oradan gelecek sonucun pek bir önemi yok diye düşünüyorum. Tabii ki şampiyonluk bizi çok mutlu edecek ama olası bir kötü sonuç da beni kahretmeyecek. Genel bir giriş yaparak, bu noktaya nasıl geldik, sezonda neler öne çıktı; kendi adıma değerlendirmek istiyorum. Daha detaylı ve kronolojik bir analiz geyik1940 hanım'ın kaleminden çıkabilir.

* Sondan başlamak gerekirse, bu yılın en büyük başarısı, gençlerin ilk 11'de yer bulması oldu. Son haftanın kadrosuna baktığımızda, 1992'li Ömer'i, 87'li Sedat'ı, 92'li Mustafa Taşkın'ı, 91'li Ferami'yi görüyoruz. Keza yedeklerde, 91'li Hasan, 93'lü Serdar, ve yine 93'lü İbrahim var. Klasman grubunun başından beri, başta kaleci Ömer olmak üzere, bu isimlerden birkaçı düzenli olarak kadroya girdi ve sahaya çıktı.

Demek ki, gençlerden oluşan bir kadroyla da başarı gelebiliyormuş.

Varsın hatalı gol yesinler, penaltıya sebebiyet versinler, kendi kalelerine gol atsınlar; bu hataları 77'li-78'li bir topçunun yapmasındansa onların yapmasını tercih ederiz.

Umulur ki gelecek senenin kadrosu, yine gençlerle deneyimlerinin iyi bir şekilde dengelendiği ve tüm kategorilerde başarılı olan altyapımızca desteklenir şekilde oluşsun.

Gençlerin kadroya girmelerini teşvik etmek, onlara güven aşılamak, bu konuyu gündemde tutmak noktalarında bu blogun önemli bir katkısı olduğunu da vurgulamak gerek. Tabii ki asıl rol, onlara güvenerek forma veren teknik direktör Hüseyin Özcan ile bu vizyonu sahiplenen başkan Bekir Çınar ve yönetiminde.

* 2009-10 sezonu birkez daha yönetim krizleriyle geçti. Daha önce krizden ve kritikten bahsetmiştim. Bir türlü nerede olduğumuzu, ne yapacağımızı konumlandıramadık; bu aylar süren bir güç kaybına neden oldu. Yine çokça olağanüstü kongre yaptık, isimler havada uçuştu. Sözler söylendi ama eylem yoktu.

Bu yılın en kritik müdahalelerinden birini, kongreler sürecinde Bekir Çınar lehine ağırlığını koyan Şimşekler Grubu yaptı. Bu kriz anında tarafını belli ederek, olaya doğrudan müdahil olarak kongrelerin gidişatını etkilediler.

Taraftar, büyük çoğunuluğu ile, Çınar'ın istifasını kabul etmedi. Öte yandan Çınar'la bu iş olmaz diyenler de az değildi. Sonuçta birçok açıdan başarısız olan bir yönetim ve takım vardı ortada. Peki çözüm neydi? Krizin devamından, süregiden başarısızlıklardan, ve genel olarak Demirspor'un başarısızlığından beslenen bir kesimin olduğu ortadayken, Çınar'a verilen desteği olumlu buluyorum. Aksi durum, parazitlerin beslenmesinden başka birşeye yaramayacaktı. Kaldı ki Çınar, başta bu blog olmak üzere çeşitli eleştirilere ve önerilere kulak veren, taraftarın sesini dinleyen, yenilikçi bir vizyona sahipti.

Öte yandan eski (başarısız) başkanlar, daha yaptıklarının acısı, onlara duyulan güvenin sancısı bitmeden, kurtarıcı gibi ortaya çıktılar. Bizim onlar konusundaki tavrımız en baştan beri belirgin. Geçmiş yazılar kurcalanabilir bunun için. Gökoğlu ve Tuncel soyadları, mümkünse bu kulüple birlikte anılmasın bir daha.

Çınar'ın çeşitli engellemelere ve belki de kendilerine rağmen birkez daha göreve gelmesi, bu görevi taraftarın desteği ile edinmesi, yaşanacak süreci pamuk ipliğine bağlıyordu. Sportif başarısızlık, bu ipin boyna dolanması için yeterli sebepti. Neyse ki genç kadro, Çınar'ı mahçup etmedi. Ama Çınar'ın en büyük eksikliği, sürekli planlanan ama bir türlü gerçekleşemeyen ya da beklenen sonucu vermeyen projelerdi. Bir proje yığınına dönüşen camiada işlerin istikrarlı şekilde ilerlememesinin en büyük nedenlerinden biri de eski yöneticilerin ve başkanların gidişata sürekli müdahale etmeleriydi. Başta Adem Atılgan olmak üzere, "Aytaç Duraksız hiç birşey olmaz"cılar ekibi, camianın kendi dinamikleriyle bir adım ileri gitmesini engellemek için ellerinden geleni yaptılar; taraftar ve grup üzerindeki oyunlarını da eksik etmediler, doğrudan karalama kampanyaları yürüttüler.

Bu süreçte yerel basın her zamanki gibi, süreci olumlu etkileyecek hiçbir şey yapmadı. Tersine, suskunluklarıyla krizi artırdılar. Tabii bunun nedeni açıktı. Tavırlarını göstermeyerek, olası bir yönetim değişikliğinde, her zaman yaptıkları gibi gücün ve güçlünün yanında yer alıp, "padişahım çok yaşa" diyebilmekti.

Aynı basın, transfer yapılması konusundaki baskısıyla, geçmişteki hataların tekrarlanması için bolca çabaladı. Sahaya çıkan gençlere güvensizliklerini dile getirdiler. Takımın transfersiz küme düşeceğini iddia ettiler. Düşer dedikleri takımın geldiği nokta ortada... Yerel basınımızın ileri görüşlülüğü ve analiz gücü de...

İkinci bölüm; yarın...

Yorumlar

İbrahim İlya dedi ki…
projeler konusunda camia olarak şikayetçiyiz ama takımımızın şampiyonluk şansı kovaladığı bugünlerde hiç kimse bilgi vermiyor.Nisan 20 de olacak denildi ma ses seda yok ne basından ne de yönetimden.Ben şahsım adına umutsuzluğa kapılmaya başladım acaba diyorum belediyedeki oyunlara mı kurban gidecek projemiz? Elimde olmadan içimden geçiyor ama cevap yok! Kredi kartı yılan hikayesine döndü hala bankadan haber bekleniliyormuş. Bence 1 saat bile önemli bir an önce kredi kartlarımızı göndersinler. Sezon değerlindermesi yaparken gelecek sezon için de bir kaç tavsiyem olacak iş işten geçmeden sözleşmesi biten futbolcularla mutabakata varılmalı( Ömer Kahveci vs.)Saygılar...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Başkan Krizi

 Sahadaki kriz en tepeye de yansıdı; Murat Sancak dün akşam başkanlığı Metin Korkmaz'a devrettiğini açıkladı. Gelişmeleri görebilmek adına biraz beklemek gerekli ama şu anda birkaç neden ve ihtimal var gibi görünüyor: Birincisi, "tamam vazgeçtim" deyip geri dönmesi; daha önce yapmıştı. İkincisi, "TFF'de FETÖcüler var" yönlü açıklamaları ve hakem camiasına eleştirilerinden dolayı çeşitli hukuki ve mali sıkıştırmalara maruz kalması. O yüzden biraz geri plana çekilmek istemiş olabilir. Metin Korkmaz eliyle yönetime devam eder. Üçüncüsü, parasının bitmiş olması ve Adana Demirspor'dan tamamen uzaklaşması. Başkan'ın en büyük sorunlarından biri iletişim stratejisinin düzgün olmaması. Attığı twitler ve açıklamalar fazla öfkeli. Çoğu zaman kötü Türkçe ile karman çorman açıklamalar yapıyor. Twitter (X) infosundaki yazılar/iddialar bile kötü yazılmış. En basitinden, Adanademirspor değil, Adana Demirspor yazması gerekli. Kulübün sosyal medya hesapları iyi yöneti...