Ana içeriğe atla

Seyit Ali Akgül

Haberi oldukça gecikmeli olarak, bu sabah öğrendim ve gerçekten çok üzüldüm. Gazeteci Seyit Ali Akgül, geçtiğimiz hafta, şüpheli bir şekilde geçirdiği kaza sonucu, hayatını kaybetti.

Seyit Ali Bey, onurlu ve bağımsız bir Demirspor mücadelesini köşe yazılarında ve çalıştığı gazetelerde bütün gücüyle desteklemişti. Ankara Tayfası'nın bakış açısını dikkate alarak, yaptığımız eleştirilerin ve önerilerin Adana'da yankı bulması için elinden geleni yapmıştı. 23 Ocak 2009'da Yeni Başak gazetesindeki köşesinde, "Behzat Çınar'dan Özür Diliyoruz" başlıklı basın açıklamımızı yayınlamış ayrıca, blogta o günlerde Fırat Ateş'in genç ve eski kuşak Demirsporluların arasındaki güçlü bağı aktradığı yazısını da, blogun süper lig hasretini gösteren sayacını da satırlarına yansıtmıştı.

Ayrıca kendisi, 16-18 Haziran tarihlerinde daha önce kentve demiryolu.com sitesinde çıkan "memleketin demirsporları" başlıklı çalışmamı, bir yazı dizisi olarak gazetesinde yer vermişti. Gönderdiği mesajda şöyle diyordu:

"Sayın Yıldırım,
Yaşamının son 14 yılını Adana'da geçiren ve halen bu güzel kentte yaşayan bir gazeteci olarak Adana Demirspor'un 1. Lige çıkma umudunu bir başka bahara ertelemesi üzerine, sorunun Adana Demirspor yönetiminden daha çok farklı boyutları olduğuna dikkat çekecek bir yazı için araştırma yaparken, büyük emek ve de gönül vererek hazırladığımız makaleyi kent ve demiryolu sitesinde okudum. Çok da mutlu oldum.
Dediğiniz gibi; KİT'lerin tasfiyesi anlayışının sonucu olarak Demirspor'lar bugün kapanın elinde kalınca kapanmak ve/veya küçülmek kaçınılmaz oldu. Türkiye Kömür İşletmeleri'nin özelleştiren sürecinin Zonguldakspor üzerindeki etkisi ne ise Demiryolları özelleştirmesi de Demirsporlar'a aynı etkiyi yapmıştır diye düşünüyorum.
Demiryollarının kulübü Demirsporlar, Şeker Fabrikalarının takımı Şekerspor'lar, Karayolcuların takımı Yolspor'lar aynı anlayışın sonucu olarak kaybettirilmiştir. Bizler de kaybettik bu kulüplerle birlikte. Bir Kayserili olarak Sümer Bez Fabrikası'nın üretime devam ettiği günlerdeki Sümerspor'u, Şeker Fabrikası bünyesindeki Şekerspor'u gayet iyi anımsıyorum. Bunlar kentlileşmemize de olumlu katkılar sağlamıştı. Dayanışma kültürünü benimsememizde önemli etkileri olmuştu. Sümersank'ın adına bile tahammül edemeyenler, aslında Cumhuriyetin birikimi o kurumların fiziksel varlığından çok, bulundukları bölge insanının yaşam biçiminin çağdaşlaşmasında oynadığı rolü bildikleri için tepkiliydiler. Sümer Bez Fabrikası'nın sinema salonu, havuzbaşı gazinosu, spor sahaları -tenise kadar- birer çağdaşlık mekanlarıydılar."

Akgül, aslen Adanalı olmamasına rağmen uzun yıllar yaşadığı Adana'nın yaşamsal sorunlarının çözülmesi, tarihi ve kültürel yapısının yeni nesillere aktarılması için girişimlerde bulunmuştu. Kent Kültürü adıyla çıkardığı dergi bunlardan sadece biriydi. Kanal A'da Prof. Adnan Gümüş ve Prof. Gülseren Ağrıdağ ile program da hazırlamaktaydı. Kendisi bir süre Yeni Adana gazetesinde çalıştı, ardından Yeni Başak gazetesinde yazmaya başladı, ayrıca haftalık Yeni Soluk gazetesinin imtiyaz sahibiydi.

Bugün, 9 Aralık Çarşamba günü, saat 17.00'de PTT Evleri Mah. 57. sok No:8'deki evinde sevenleri yeniden bir araya gelecek. PTT Evleri, benim de 6 yıl yaşadığım mahallemdi.

Adana'yı ve Demirspor'u seven; ardında daha iyi bir memleket bırakmak için mücadele eden Seyit Ali Bey'i saygıyla anıyorum. Toprağı bol olsun.

Geçirdiği şüheli kaza ile ilgili detaylar için bknz:

http://bianet.org/bianet/medya/118638-gazeteci-akgulun-olumu-kaza-mi-cinayet-mi

http://www.gazeteciler.com/gazeteci-seyit-ali-akgul-topraga-verildi-news9373.html

http://www.yeniadana.net/web/HaberDetay.aspx?id=38703

Yorumlar

mustava dedi ki…
allah rahmet eylesin, sevenlerinin başı sağolsun...
Onur BİÇER dedi ki…
Allah rahmet eylesin, tüm sevenlerine baş sağlığı diliyorum. Toprağı bol olsun.
Adsız dedi ki…
amcamdi.. hayatimda tanidigim onurlu insanlardan biriydi.. kisiliginden ki büyüdükce ve tanidikca onu, daha da cok etkilendigim, asla ödün vermedi..
daha ortaokuldayken "Marti`yi" vermisti, "Hayat balikci tekneleriyle iskele arasindaki mesafeden ibaret degildir" sözünü ekleyerek arka sayfasina.. onun icinde sinir yoktu.. ve hersey insana dairdi.. ve yine insana dair ÖLÜM geldi onu bizden aldi..
sen rahat uyu amcacigim.. arkanda yüzlerce seyitaliler biraktin..

kamil akgül

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...