Küçükken arkadaşlarımla teravihe giderdik.Cami önünde şalgam-tursu satan yaşlı bir amca olurdu hep.Namaza gitmesek bile bir şekilde kacar sırf salgam içmek icin giderdik.
Hoca duaları okurken biz birbirimizi dürter,birbirimizi tekmeler, gülerdik. Amcalar hep bize kızar aralarına alırlardı.Hic sevmezdim o amcaları :)
Tabi ki artık büyüdük.Eskisi gibi olmuyor hiçbir sey.İnsan çok özlüyor o günleri, arkadaşlarını.Gormeyen de beni cok yaslı sanır :)
Ramazan gelince de insan havasından mı suyundan mı bilmiyorum; ama farklı hissediyor.Herkes bir koşusturmaca pesinde, iftar yapma telası. Sofralar bereketleniyor, daha bir aile ortamı oluşuyor.Huzur doluyor insanın içi. Mavi zaten huzurun rengi.Denizler ve gökyüzü mavi.
Herkesin bin aydan daha hayırlı olan Kadir Gecesi Mübarek duaları kabul olsun.Demirsporumuz sampiyon olsun.
Lütfen küsler barışsın, kimse dargın kalmasın.
Yorumlar