Fotoğraflara bir ara verip, kelimelere geçelim.
Genel itibariyle, ev sahibi olan İtalyanlar’ın ardından en büyük katılımın Almanya’dan olduğunu söylemek gerek. Alman ekipler, tek bir takımın taraftarı olmaktan ziyade, ırkçılık karşıtı mücadele için bir araya gelmiş futbolseverlerin kurduğu takımlardı. Bunun dışında turnuvaya katılmayıp eğlenmeye gelen çok sayıda Alman da vardı. İtalyanlar açısından da benzer durum geçerliydi; alt liglerde yer alan pek çok takım taraftarı, "büyükler"e inat oradaydı. Çadır komşumuz İtalyanlar, sanırım 8.ligteki Lebowski taraftarlarıydı örneğin. Big Lebowski filmine ilham veren takım... Firenzeli dostlar, bir kutunun içinde getirdikleri büyük şarap poşetini kimi zaman yastık niyetine de kullandılar.
Organize olarak gelenlerden, Sampdoria, Genova ve Verona’lılar dikkat çekti. Aslında Verona tribünleri çoğunlukla faşizan eğilimdeymiş ama bir mahalle ya da grup, aralarında farklı bir duruş sergiliyormuş, buraya gelenler de onlarmış. Bolognalılar, ev sahibi olarak her yerdeydi, Virtus Fans formalarıyla... Sampdorialılar da organizasyon ekibinin içindelerdi. Onlarda da Rude Boys bayrakları vardı. Romalılar ise haftasonu boy gösterdiler. Sağ eğilimli Lazio'nun solcu taraftarları da, Lazionet logolu formalarıyla oradaydı. Mondiali Antirazzisti'nin en büyük ödülünü alan takım, Liberi Nantes, İtalya üçüncü liginde oynayan ve göçmenlerden kurulu bir ekipti.
Komşumuz Yunanistan’dan Panatinakhos, Iraklis, AEK ve Panionis taraftarları, yirmişer kişilik kalabalık gruplarla katılmışlardı. Pana’lılar uyuyakaldığı için, çoğu maça anonsla çağrıldılar. Yemek masalarına, tuvalet ve duş brandalarına sticker yapıştırılmaması ve yazı yazılmaması için onca uyarı varken, bir tek Yunan arkadaşlar bu yasağı delip, her yere logolarını bıraktılar! Iraklisliler bizi ne zaman görseler, "kardesim" diyerek selam verdiler ve bolca da sticker! Panalılarla da ayık oldukları kısa zaman dilimlerinde konuşma fırsatı bulduk. Fransa’dan Marsilyalılar kalabalık ve renkli bir ekipti. Danimarka’dan Kopenhag tarafları da öyle ama tek renk: Siyah! İngiltere’den Manchester United’ın patron karşıtı muhalif tarafları da Red-Manchester olarak oradaydı; Macaristan’dan gelen siyah ve beyaz karışık oyunculardan kurulu African Stars da...
Katılımcıların bir kısmı sadece eğlenmeye, bir kısmı da sadece top oynamaya gelmiş gibiydi. Eğlence kısmının bu kadar öne çıkmasının, Livorno taraftarlarının canını sıktığı için festivale katılmadıklarını öğrendik orada. Eğlence boyutu, sunum ve söyleşilere gösterilen düşük ilgide de kendini gösteriyordu. Düzenleme ekibi, ırkçılık ve cinsiyet ayrımcılığı temalarını, birlikte bir şeyler yapma çabasını ön plana çıkarsa da bunun katılımcı kitleye tam olarak ulaştığını söylemek zor. Futbol oynamaya gelenler de etkinliğin değerlerine bağlı olanlar ve onu fazla umursamayanlar olarak ikiye ayrılabilir. İkinci kısımda olanlar, maçlarda sertlik dozunu yükseltiyordu. Biz hem oynayıp hem de farklılıklarla bir arada olma çabasını yükseltmeye çalıştık. Piazza’ya astığımız duvar gazetesi, oldukça ilgi gördü. Ayrıca farklı ülkeden ekiplerle dostluk maçları yaptık.
Aslında bu seneye yağmur damga vurdu diyebiliriz. "Bunca yıldır izin verdiğim bu işe, Demirsporlulardan da birileri geldiyse, artık buraya kadar" demiş olmalı yukarıdaki! Etkinliğin iptal olacağını düşünmeye başlamıştık ki insafa geldi; çok şükür!
Sahaların drenajı o kadar iyiydi ki göle dönen alanlar, sabaha oyun oynayacak düzeye geldi. Son iki günü, yoğun futbol programıyla sorunsuz atlattık.
(devam edecek)
Genel itibariyle, ev sahibi olan İtalyanlar’ın ardından en büyük katılımın Almanya’dan olduğunu söylemek gerek. Alman ekipler, tek bir takımın taraftarı olmaktan ziyade, ırkçılık karşıtı mücadele için bir araya gelmiş futbolseverlerin kurduğu takımlardı. Bunun dışında turnuvaya katılmayıp eğlenmeye gelen çok sayıda Alman da vardı. İtalyanlar açısından da benzer durum geçerliydi; alt liglerde yer alan pek çok takım taraftarı, "büyükler"e inat oradaydı. Çadır komşumuz İtalyanlar, sanırım 8.ligteki Lebowski taraftarlarıydı örneğin. Big Lebowski filmine ilham veren takım... Firenzeli dostlar, bir kutunun içinde getirdikleri büyük şarap poşetini kimi zaman yastık niyetine de kullandılar.
Organize olarak gelenlerden, Sampdoria, Genova ve Verona’lılar dikkat çekti. Aslında Verona tribünleri çoğunlukla faşizan eğilimdeymiş ama bir mahalle ya da grup, aralarında farklı bir duruş sergiliyormuş, buraya gelenler de onlarmış. Bolognalılar, ev sahibi olarak her yerdeydi, Virtus Fans formalarıyla... Sampdorialılar da organizasyon ekibinin içindelerdi. Onlarda da Rude Boys bayrakları vardı. Romalılar ise haftasonu boy gösterdiler. Sağ eğilimli Lazio'nun solcu taraftarları da, Lazionet logolu formalarıyla oradaydı. Mondiali Antirazzisti'nin en büyük ödülünü alan takım, Liberi Nantes, İtalya üçüncü liginde oynayan ve göçmenlerden kurulu bir ekipti.
Komşumuz Yunanistan’dan Panatinakhos, Iraklis, AEK ve Panionis taraftarları, yirmişer kişilik kalabalık gruplarla katılmışlardı. Pana’lılar uyuyakaldığı için, çoğu maça anonsla çağrıldılar. Yemek masalarına, tuvalet ve duş brandalarına sticker yapıştırılmaması ve yazı yazılmaması için onca uyarı varken, bir tek Yunan arkadaşlar bu yasağı delip, her yere logolarını bıraktılar! Iraklisliler bizi ne zaman görseler, "kardesim" diyerek selam verdiler ve bolca da sticker! Panalılarla da ayık oldukları kısa zaman dilimlerinde konuşma fırsatı bulduk. Fransa’dan Marsilyalılar kalabalık ve renkli bir ekipti. Danimarka’dan Kopenhag tarafları da öyle ama tek renk: Siyah! İngiltere’den Manchester United’ın patron karşıtı muhalif tarafları da Red-Manchester olarak oradaydı; Macaristan’dan gelen siyah ve beyaz karışık oyunculardan kurulu African Stars da...
Katılımcıların bir kısmı sadece eğlenmeye, bir kısmı da sadece top oynamaya gelmiş gibiydi. Eğlence kısmının bu kadar öne çıkmasının, Livorno taraftarlarının canını sıktığı için festivale katılmadıklarını öğrendik orada. Eğlence boyutu, sunum ve söyleşilere gösterilen düşük ilgide de kendini gösteriyordu. Düzenleme ekibi, ırkçılık ve cinsiyet ayrımcılığı temalarını, birlikte bir şeyler yapma çabasını ön plana çıkarsa da bunun katılımcı kitleye tam olarak ulaştığını söylemek zor. Futbol oynamaya gelenler de etkinliğin değerlerine bağlı olanlar ve onu fazla umursamayanlar olarak ikiye ayrılabilir. İkinci kısımda olanlar, maçlarda sertlik dozunu yükseltiyordu. Biz hem oynayıp hem de farklılıklarla bir arada olma çabasını yükseltmeye çalıştık. Piazza’ya astığımız duvar gazetesi, oldukça ilgi gördü. Ayrıca farklı ülkeden ekiplerle dostluk maçları yaptık.
Aslında bu seneye yağmur damga vurdu diyebiliriz. "Bunca yıldır izin verdiğim bu işe, Demirsporlulardan da birileri geldiyse, artık buraya kadar" demiş olmalı yukarıdaki! Etkinliğin iptal olacağını düşünmeye başlamıştık ki insafa geldi; çok şükür!
Sahaların drenajı o kadar iyiydi ki göle dönen alanlar, sabaha oyun oynayacak düzeye geldi. Son iki günü, yoğun futbol programıyla sorunsuz atlattık.
(devam edecek)
Yorumlar