Böyle bir başlığı seçmemin nedeni, futbolun farklı kültürlerde nasıl bir platformda izlenildiği ve algı farklılıkları üzerine bir yazıyla uzun aradan bsüre bloga dönmek istedim. Bazılarımızın bildiği üzere yaklaşık 3 aydır İsviçre'deyim. Dün Neuchatel'e işlerim sebebiyle gitmiştim şansıma işler iyi gitmedi ben de beraberimdeki arkadaşla hadi maça gidelim dedik. Uzun süredir maç atmosferinden uzaktım ; gerçekten özlemişim, en son Denizli Belediyespor maçına gitmiştim.
Neuchatel 1970'te kurulan , Türkler için hiç de yabancı olmayan bir klüp. Galatasaray'la yapılan maç hala dillerindeymiş laf aramızda. Stadda herkes istediği gibi oturmuştu ama gene de bütün biletler numaralı kapasitesi 10000 civarında çok modern bir stadyumda oynanıyor maçlar. Stadyum Avrupa Şampiyona'sında maçlara ev sahipliği yapmasa da Neuchatel'de çok fazla Portekizli olduğu için ,Portekiz Milli Takımı'nın burada kamp yapması sağlanmış halk desteğiyle ve stadyum bu yüzden (tam emin değilim) yenilenmeye tabi tutulmuş. Stadyumlarımızda özlediğimiz birçok olguyu tatma fırsatı buldum. Basel şampiyonluğa oynadığı için ve İsviçre'nin Alman tarafından olduğu için daha ateşli taraftara sahipti. Neuchatel tribündeydim ama buna karşın Basel gol atınca stadyumun bu kesiminde çok fazla Basel taraftarı olduğunu gördüm. İnsanlar ellerinde birasıyla, patates kızartmasıyla, atkısıyla, bayrağıyla güzel bir pazar günü yaşıyorlardı. Kadınlar tribünde çok fazlaydı. Türk tribün kültüründen en önemli farklılıklardan biri buydu kanımca. Bana göre Türkiye'de tribün tamamen maskülen bir olgu gibi görülüyor ve bunun dışına çıkmasına kimse isteyerek ya da istemyerek izin vermiyor. Takımları onlar için bizim takımlarımızın taraftarlarımıza ifade ettiğinden göreceli olarak daha az şey ifade ediyor olabilir. Ama hayatının en merkezi noktasına "Futbol"u almak(Türkiye'de olduğu gibi) takımlara çok fazla zarar verebiliyor.İnsanlar futbolla seviniyor ama futbolla üzülmüyor. Bu destek verilmiyor, sevilmiyor demek değil. Bu doğu batı farkının da bir şekilde dışa vurumu. Çok uzattım belki lafı, destek böyle olmalı bir yerde. Sakince elinde birayla, meşrubatınla, ya da gerektiğinde tezaruhatınla, güvenlik görevlilerinin seni korumak için değil maça gelmek için orada bulunmasıyla, yenilsen de küfretmemeyle, yanındaki aileye saygı göstermesiyle, kadınla erkeğin
ve rakiple evsahibinin beraber maç seyretmesiyle özlediğimiz tribünlere kavuşacağız.
Maça gelirsek, ilk yarı Basel'in 2-0 üstünlüğüyle bitti 2. yarının hemen başında Neuchatel 5 dakikada eşitliği sağladı ve son 10 dakikaya gelinirken Eren Derdiyok Basel'e 3 puanı getirdi.
Neuchatel 1970'te kurulan , Türkler için hiç de yabancı olmayan bir klüp. Galatasaray'la yapılan maç hala dillerindeymiş laf aramızda. Stadda herkes istediği gibi oturmuştu ama gene de bütün biletler numaralı kapasitesi 10000 civarında çok modern bir stadyumda oynanıyor maçlar. Stadyum Avrupa Şampiyona'sında maçlara ev sahipliği yapmasa da Neuchatel'de çok fazla Portekizli olduğu için ,Portekiz Milli Takımı'nın burada kamp yapması sağlanmış halk desteğiyle ve stadyum bu yüzden (tam emin değilim) yenilenmeye tabi tutulmuş. Stadyumlarımızda özlediğimiz birçok olguyu tatma fırsatı buldum. Basel şampiyonluğa oynadığı için ve İsviçre'nin Alman tarafından olduğu için daha ateşli taraftara sahipti. Neuchatel tribündeydim ama buna karşın Basel gol atınca stadyumun bu kesiminde çok fazla Basel taraftarı olduğunu gördüm. İnsanlar ellerinde birasıyla, patates kızartmasıyla, atkısıyla, bayrağıyla güzel bir pazar günü yaşıyorlardı. Kadınlar tribünde çok fazlaydı. Türk tribün kültüründen en önemli farklılıklardan biri buydu kanımca. Bana göre Türkiye'de tribün tamamen maskülen bir olgu gibi görülüyor ve bunun dışına çıkmasına kimse isteyerek ya da istemyerek izin vermiyor. Takımları onlar için bizim takımlarımızın taraftarlarımıza ifade ettiğinden göreceli olarak daha az şey ifade ediyor olabilir. Ama hayatının en merkezi noktasına "Futbol"u almak(Türkiye'de olduğu gibi) takımlara çok fazla zarar verebiliyor.İnsanlar futbolla seviniyor ama futbolla üzülmüyor. Bu destek verilmiyor, sevilmiyor demek değil. Bu doğu batı farkının da bir şekilde dışa vurumu. Çok uzattım belki lafı, destek böyle olmalı bir yerde. Sakince elinde birayla, meşrubatınla, ya da gerektiğinde tezaruhatınla, güvenlik görevlilerinin seni korumak için değil maça gelmek için orada bulunmasıyla, yenilsen de küfretmemeyle, yanındaki aileye saygı göstermesiyle, kadınla erkeğin
ve rakiple evsahibinin beraber maç seyretmesiyle özlediğimiz tribünlere kavuşacağız.
Maça gelirsek, ilk yarı Basel'in 2-0 üstünlüğüyle bitti 2. yarının hemen başında Neuchatel 5 dakikada eşitliği sağladı ve son 10 dakikaya gelinirken Eren Derdiyok Basel'e 3 puanı getirdi.
Yorumlar
antirazzisti kapsamında basketbol turnuvası da düzenleniyor, hemen yazılalım derim.