Ana içeriğe atla

Binlik bir yap-boz'un bininci parçası....

Blogun 1,000. yazısını geride bıraktık, taslakları, henüz yayınlanmadan bekleyenleri hesap edersek aşağı yukarı Mustava'nın 23 Nisan yazısına denk geliyor 1000. Disconnectus Erectus'un yazıya bıraktığı yorumda olduğu gibi, bunun böyle olması da apayrı bir anlamlı olmuş, çok güzel denk gelmiş...

1 seneyi aşkın süredir "yayın" yapıyoruz. İyi günlerimiz de oldu, kötüleri de. 1,000.yazı itibariyle dönüp bakınca, bir şeyler oluşturabildiğimizi hissediyorum. Bu hissiyatımda en büyük etken blogu paylaştığım tüm yazar arkadaşlarım ve okurlarımız...Hepsine ayrı ayrı teşekkür ediyorum...

"İlk anda birbirinden kopuk mu görünüyor acaba?" endişesi taşımadan; temeline Adana Demirspor'u oturtmuş, a-politik olmayı reddederek siyasete değinen, kadınlarla erkeklerin eşit olduğunu haykıran, tüm kulüplere ve taraftarlarına saygıyla yaklaşan, biz olmaya gayret eden, dünyanın neresinde olursa olsun başta Adana Demirspor taraftarları olmak üzere her kesimden insanın düşüncelerini açıklayabileceği bir demokratik platform olma iddasını taşıyan bir blog olduğumuza, olmaya çalıştığımıza ve hep çalışacağımıza inanıyorum...

1,000 yazının her biri, bir yapbozun parçaları gibi görünüyor şimdi gözüme. Güzel birleştirmişiz o yapbozu, o 1,000 parçadan masmavi bir tablo çıkarabilmişiz...Emeği geçen herkesin ellerine sağlık, nice 1,000lere Ankara Tayfası!

Yorumlar

Hüseyin A. dedi ki…
nice 1000lere Tayfa..

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.