Perşembe Konukları #9 : Hulusi Acar "Geçmişe Özlem"

-------------------------------------------------------------------------------
Her hafta Perşembe günleri,"Perşembe Konukları" köşemizde demirgibiyiz@gmail.com adresimize o hafta gelenler içerisinden bir yazıyı, "konuk yazarımız"ın yazısı olarak blogumuza taşıyoruz. Tüm okurlarımız yazılarını demirgibiyiz@gmail.com 'a gönderebilirler.

Bu hafta Perşembe konuğumuz, Hulusi Acar. Salı günü basketbol takımımızla ilgili olarak yazdığımız yazının ardından, bize gerçekten çok güzel bilgilerle dolu bir yazı göndermiş. 72-73 sezonunda 2.lig şampiyonu olarak Türkiye Basketbol 1.Ligi'ne yükselen Adana Demirspor'un efsane oyuncularından söz etmiş. 72-73'te Vernit Chualls ve Carl Toteling'li ; 73-74'te Larry G. Austin, Vernel Quaus ve Darryl Reed'li kadromuzla, hem ikinci ligde hem birinci ligde yabancı oyuncu oynatma vizyonuna sahip ilk takımlardan biri olduğumuzu, Türkiye'de ilk siyah basketbolcunun Adana Demirspor'da oynadığını iletmiş. Ayrıca, halen Türkiye'de bir maçta en çok sayı atan basketbolcunun Orhan Calba abimiz olduğunu, rekorunun kırılamadığını söylemiş.

Hulusi Bey bu yazısı ile gerçekten bizim için çok önemli bir alan açmış oldu. Basketbol Federasyonu ile de temasa geçtik, görüşmelerimiz sürüyor (Federasyon'dan Ayhan Abimize ayrıca teşekkür ederiz yardımları için) Kısa bir süre sonra hem Hulusi abimize, hem de basketbolsever tüm Adana Demirsporlular'a güzel bir sürprizimiz olacak.

Hulusi Acar'a teşekkürlerimizle, yazısını Türkiye Basketbol Federasyonu Adana İl Temsilciliği'nden aldığımız fotoğraflarla yayınlıyoruz...
-------------------------------------------------------------------------------
GEÇMİŞE ÖZLEM
Hulusi Acar

Sevgili Ankara Tayfası, Demirspor’a gönül vermiş sevgili çocuklar, Adana’nın gurbetteki medar-ı iftiharları,

Sizin yazdıklarınızı, hele hele geçmişten bahseden yazılarınızı okudukça inanın gözlerim doluyor. Özlemle andığım Demirspor tarihini sayfalarınızda buluyorum. Bugüne bakıyorum, birkaç cesur, birkaç Demirspor ruhuyla dolu, birkaç adam gibi adamın yaptıkları dışında hiçbir şey göremiyorum maalesef. Gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki, siz bu birkaç kişilik kitlenin içerisindesiniz.

Futbol dışında elimizde şu an pek bir şey kalmadı kulüp olarak maalesef. Ancak, sizlerin de çok iyi bildiği gibi geçmişimiz böyle değildi. Çok şaşılarak aktarılan bir İstanbul gazetecisi anısı vardır, hatırlatayım izninizle.

60’lı yıllarda Adana’da yapılacak yüzme yarışlarını izlemek için şehrimize gönderilen bir büyük gazetenin spor muhabiri yarışların ilk gününün ardından şehri dolaşırken etrafta yarış sonuçlarının sorulduğunu duyar. Yarışları merak eden Adanalılar, yalnızca kimin birinci olduğunu ya da rekor kırılıp kırılmadığını değil aynı zamanda ne kadar sürede yüzdüğünü de sorar. Dereceler üzerine yorumlar yapar, kendi değerlendirmelerini ortaya koyarlar.. Kahvelerde bile bunlar konuşulur. Gazetecimiz bu ilgiye şaşkınlığını dile getirmekten kendini alıkoyamaz. Bu bir kültürdür işte. Toplumsal bir kültür.

Su topunda, yüzmede, tramplenle atlamada, masa tenisinde, bisiklette, basketbolda ve elbette futbolda nice büyük isimler yetiştirmiş olan Adana Demirspor, şehrin o dönemki kültürünün de bir aynasıdır aslında. Son yıllarda popüler olan, benim de pek sevdiğim “Adana, Demirsporludur” tezahüratını bu anlamda baştan yazmak gerekir bence çünkü Adana, 1940’tan beri Demirsporludur!!! Adanasporlu kardeşlerim alınmasınlar bu dediklerime, kendilerinin de Adana’ya ve Adana sporuna katkıları asla yadsınamaz. Ancak şu bir gerçektir ki, Demirspor bir ruhtur, bir okuldur, kopmaz bir ağabey-kardeş bağlılığıdır. Demirsporlu olunmaz Demirsporlu doğulmaz da, Demirsporluluk ikinci bir ten gibidir zaten insanın üzerinde. Kalbinin her vuruşunda beslenir. Kişiyle birlikte gelişir, büyür, yaşar. Demirsporluluk bir varoluştur, kendisi bizzat canlı bir varlıktır. Öylesine hissedilir.

Bugün yine sitenizde gezerken basketbol ve bisikletle ilgili yazılarınıza raslayıp yine kalbim güm güm atarken ve ikinci tenim Demirspor ruhu etrafımı sarmışken gerilere gittim. Demirayların, Alaaddinlerin, Tanerlerin, Orhanların basket oynadıkları zamanlara. Basket salonlarını tıklım tıklım dolduran, spora doymayan Adanalılara gittim.

1972 - 1973 Sezonu Türkiye Basketbol 2.Ligi Şampiyonu Adana Demirspor

Biliyormusunuz Orhan’ın rekorunu hala kırabilen olmadı. Orhan Calba, 179-54 yendiğimiz Milli Mensucat maçında tamı tamına 161 sayıyı tek başına attı. Bu bir rekordur! Yanlış bir şekilde bu rekora sahip olduğu söylenen Erman Kunter en fazla 153 sayı atabilmiştir. Şimdi, basketbolseverlerden itirazlar gelecektir, oyunun o dönemden bu döneme kadar çok değiştiğini söyleyecekler, artık hiçbir maçta bu skorlara varılamayacağını iddia ederek rekoru küçük göstermeye çalışacaklardır. Her rekor, her kişi, her olay, kendi içerisinde bulunduğu zaman diliminde değerlendirilir oysa. Orhan, kırdığı rekorda 179 sayının 161’ini atmıştır. Takımın attığı toplam sayıların yüzde 90’ı yapar bu. Buyrun burdan hesaplayın, şimdiki maçlar 179 değil de 79 sayıyla bitiyor olsun ve bana bir tane adam gösterin ki %90’ını atsın kendi takımının sayılarının!

1972 - 1973 Sezonu Adana Demirspor - Modaspor karşılaşmasından

Peki biliyormusunuz Erkekler Basketbol 1.Ligi’ne çıktığımız 1973’te Türkiye’de ilk zenci basketbolcunun bizde oynadığını? Pek güvenilir kaynaklar bu konuda da yanılırlar maalesef. Birçokları ilk zenci basketbolcunun Beşiktaş’a geldiğini iddia eder oysa sözünü ettikleri Dave Philipstir ve Beşiktaş’a gelişi 1978’tir. Adana Demirspor’dan tamı tamına 5 sene sonra!!! Bu bir ileri görüşlülüktür, nasıl Muharrem Gülergin, yüzmede gelişmemiz için 1960’larda Almanların ünlü bir yüzme antrenörünü Adana’ya getirttiyse 1973 yılında yaptığımız bu transfer de aynı kültürün aynı bakış açısının ürünüdür. Bugünlerin moda tabiri olan vizyon kelimesini olur olmadık heryerde kullanlara ders olarak okutulacak örneklerdir bunlar. Vizyon, budur.

Adana Demirspor Basketbol Takımı 1977 - 1978

Maalesef yönetimler aracılığıyla bize unutturulmak istenende işte bu kültürümüzdür. Lütfen çocuklar, sizlerden en büyük ricam aynen şimdi yaptığınız gibi bu ruhunuzu hep korumanız. En başta dedim ya, birkaç kişi kaldı gerçek Demirsporlu olan. Lütfen ama lütfen kendinizi hiç bozmadan, engeller karşısında hiç yılmadan, birbirinizle omuz omuza devam edin. Pes etmeyin, pes yok bizim kitabımızda!

Sizler yalnızca futbol sahalarını değil basketbol salonlarını, yüzme havuzlarını, atletizm pistlerini DEMİRSPOR sesleriyle inleten bir neslin evlatlarısınız! Bunu asla ama asla aklınızdan çıkarmayın!