Derler ki;
Dünyanın çukurlar ve tepelerden oluştuğu zamanlarda,
Küçük bir kırlangıcın yolu düşmüş bizim gezegenimize...
Kırlangıç ürküntüyle bakmış, bu kara parçalarından oluşan gezegene..
Yanlızca taşlar ve korkunç çukurlar olan dünyamızı yaşanılır kılmak istemiş.
O sırada rengarenk bir gökkuşağı belirivermiş.
İşte o zaman kırlangıcın aklına çılgınca bir fikir gelmiş,
Uçmuş....
Gökyüzünün sonsuzluğuna doğru...
Gökkuşağından renkleri taşımaya başlamış yeryüzüne..
Beyazları getirip, yeryüzüne bıraktığında papatyalar açmış.
Kırmızılardan gelincikler..
Sonra yeşil..Hertaraf çayır çimen olmuş...
Maviyi taşırken yorgun kanatları daha fazla çekememiş bu yükü,
Ve kocaman bir yarıktan içeri düşüvermiş Mavi...
Kırlangıç çok üzülmüş.
En fazla o rengi severmiş.
Öyle ağlamış ki,
Gözyaşlarından çukurlar suyla dolmuş.
Derler ki, Deniz ondan MAVİdir, gözyaşı o yüzden tuzludur
Depresif tavırlar içine girdiğimiz şu günlerde acı,keder ve hüzünden oksitleten ruhumuzun nedenini anlatan güzel bir hikaye.Ee,boşuna denmemiş; ''Demirspor aklıma hep hüzün,acı,gözyaşı getirir.'' Ama hep öyle kal Demirspor.
Yorumlar