Ana içeriğe atla

Gaziantep: 1 - Adana Demirspor: 1

 VAR'ın yine aleyhimize işlediği maçta, deplasmanda 1 puan aldık. Sadece iki VAR incelemesinde 10 dk duran maç, 6 dakika uzatıldı. Bu hakemlerin değişmeyen berbat hali ne olacak? Futbol oynamak isteyen takımlar niye cezalandırılıyor?

Rakibin 10 kişi kalması sonrası son dakikalarda tek kaleye çevirsek de maçı alamadık. Sanki "bu kadar bize yeter" gibi bir hava vardı. 

Assombalonga hem golün ve hem kırmızı kart pozisyonunun içinde olsa da kaçırdığı net pozisyonla canımızı sıktı. Birkaç hafta sonra 11'de çıktı ama şansını iyi kullanamadı.  Akintola sezon başından beri dağınık. Dzyuba hala piyasada yok. Emre, yürüyor. Yusuf ter atıyor...

Geçen sezonki güçlü hücum hattımız bu sene sıkıntılı; buna rağmen hala zirvedeyiz. Bunun sağlayan da hocanın taktik disiplini. Sahaya iyi yayılıp iyi top yapıyoruz ama skora gitmekte zorlanmaya başladık. İlk yarıda direk ve çizgiden çıkan top gol olsa belki rahatlayacaktık ama o pozisyonlarda da gereksiz bir rahatlık seziliyordu.

Balotelli, Vargas, Yunus gibi isimleri kaybettikten sonra hala ayakta kalmamız iyi. Daha iyi olmak neden mümkün olmasın? 

Daha sezon uzun ve lige damga vuracak işler yapacak potansiyele sahibiz. Yapabiliriz, inanın çocuklar! 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.