Ana içeriğe atla

Çuvaldızı

En basit şeyleri bile kısaca yazamayan biri için yazacak o kadar çok şeyin olması çok ama çok vahim bir durum. Başlık başlık gitmeye çalışacağım.

Ünal Karaman

Bize öncelikle karakterli adam lazımdı ve bunu bulduk. Kesinlikle sıkı sıkıya sarılmalıyız hocamıza. O tıpkı bizim gibi. Yürekli ve yürekten. Her Demirsporlu ayrı bir futbol alimi. Herkes ayrı bir yorum yapabiliyor. Peki oyunu şekillendirebilecek bir kadro derinliğimiz var mı? Yok işte, yok. Oğuzhan, Beykan, Hurşut, Umut. Elindeki malzeme bu 4 tane adamdan ibaret. Umut neden oynadı, neden oynamadı, Beykan neden oyundan çıktı, neden Hurşut her maçta oyundan alınıyor, neden Oğuzhan ilk 11'de başlamıyor. 

Ya da Özgürcan. Çok çalıştı, görev gereğinin fazlasına uğraştı hep. Formdan düştü, Artun sakat, Alles ha var ha yok. Ne yapsın Ünal Hoca. 

Yiğitcan. Geçen senenin sıradan oyuncusu. Bu sene efsane oldu. Yokluğunda defansımız çok zorlandı. İkinci bir Yiğitcan yoktu işte. Oldu da oynatmadı mı Hoca.

Taraftarın elinde malzeme bu futbolcular kadar. Değerlendirip, yorumlayıp duralım. Hoca'ya bu kadarlık kadro sunulmuş. Bu kadronun performansı düşerse adamın alternatifi yok, vardı da oynatmadı mı?

Futbolcular

Alın terlerinin önünde saygı ile eğiliyorum. Bizi getirdikleri yer için şükran borçluyum. Dürüst olduklarına inandırabildiler taraftarı, teşekkür ediyorum. Ancak gençliğin verdiği konsantrasyon eksikliği ile kendi yaratabilecekleri zaferi ya kendileri yok ediyorlar ya da kendileri erteliyorlar. Konsantrasyon eksikliği bize 11 puan kaybettirdi. Osmanlı, Samsun ve hatta Manisa maçlarını kasdetmiyorum. İlk Kayserispor, ilk Adanaspor maçlarını ise saymıyorum. İkinci Osmanlı maçında iyi olmasa da savaşan bir takım vardı ya sahada, agresif, ısıran bir takım vardı ya sahada. İşte o takım 10 kişilik ilk Elazığ maçında sahada olsaydı, Antep ile oynanan ilk maçta sahada olsaydı, Karşıyaka maçı 3-1 iken 4-2 iken sahada olsaydı, ikinci Antep maçı 2-1 olduktan sonra sahada olsaydı, bugün şarkılar söylüyorduk be kardeşlerim. Olsun, siz neler yapabileceğinizi gördünüz yine yaparsınız, yeter ki odaklanın.

Yönetim

Siz, belediyenin de desteği ile bize yıllardır arzu ettiğimizi verdiniz. Borçların azaltılmasının savaşı, düşük bütçeli takım kurma savaşı, genç ve koşan bir takım kurma savaşı, kurumsallaşma savaşı. Bu mücadelelerin hepsini sizin döneminizde gördük. Ne kadar teşekkür etsem azdır. Hep böyle bir yönetim olsun, sonuç ikinci planda kalır diyordum. Sözlerimle yüzleşmem gerekiyormuş, ilahi tecelli işte! Yumruk gibi oturuyor şimdi boğazıma. Ne kadar tuhafım oysa. İddiamız olmasa, orta sıra takımı olsaydık şimdi toz kondurmayacaktım size, kahramandınız gözümde. Ama ya şimdi! Kendimle çelişme pahasına sitemliyim size. Büyük sözler ettiniz zira. Eylemlerinizden daha büyük sözler. Söylemeseydiniz ve eylemsiz kalsaydınız dokunmazdı bize, yine kahramadınız. Ama söylediniz. Geniş çevrenizden bahsettiniz. Biz de bunun etkilerini görmek istedik. Yanlış anlamayın kayırılmak istemedik. "Allah haksız bir puan, bir gol, bir kuruş yaşatmasın bizlere!!!" 

Hakkımızı daha gür savunmanızı bekledik. Siyasileri taraftar çağırdı, algı operasyonlarını taraftar bozdu, bilet işi için taraftar çok ama çok yıprandı. Yükün ağırını gönüllü olarak üstlendi. Osmanlı maçında siyasileri siz dolduracaktınız stada. En azından çabalayacaktınız veya çabaladıysanız hissettirecektiniz. Ama bu işler öyle sessizden olmuyor. Seçimlerin hemen öncesinde bu maçın kentimiz ve siyasiler için önemini günler ve hatta haftalar öncesinden bas bas bağıracaktınız. Kamuoyu oluşturacaktınız. Gelmeyecekse onlar, ihaleyi onlara yıkacaktınız. Ne oldu peki, olmadı maalesef, olmadı. 

Çuvaldızı değil, çiviler batırsak kendimize, eşit şartlarda çıkamadık sahaya. Bize hata yapmaktan korkmalıydı hakem Osmanlı'ya hata yapmaktan korktuğu kadar. Bedeli olabileceğini düşünmeliydi. Bir Hüseyin Sözlü ile olmaz bunlar. Üzgünüm sevgili başkan ve yönetimim bunun için siz savaşacaktınız ama ben en kritik anımızda o savaşı sizlerde göremedim. Keşke tek kelime edemeden destekleseydim sizi. Şimdi kelimeler edebilerek destekliyorum. Önümüzde en az 2 en çok 5 maç var. Yapmadıklarınızı da yapın. Kaybedeceksek de kazanacaksak da kol kola, tek yumruk olsun bu.

Osmanlı cephesini bir sonraki yazıda ele alacağım.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.