Ana içeriğe atla

Derbi Sonrası

Futbolda romantizm bir yere kadar iyidir, taraftarı zinde tutar, hayal kurarsınız, bugünü aşmak için size bir imkan verir. Ama romantizmi abartınca iyice basit komediye dönüyor iş.

Uzan Baba'ların, Bayram Baba'ların şakşakçılarının, 5 ocak'ı tek renge çevirenlerin, hemşehrisi düştügünde sırtını dönenlerin, o çok sövdügünüz Belediye ile 2008'te maç alanların, İstanbulluların hissedarlarının, sarı-lacivertlerlerden renk değiştirenlerin nasıl İnce Memed-Abdi Aga muhabbeti yapabildiğini anlamıyorum; stadı dolduramayanların kentten bahsetmesi komedi mi fars mı, romantizm mi fabl mı, nereye oturtsak bilemiyorum.

Tamam romantik takılın ama gerçek edebiyatı buna alet etmeyin bari, kendi uyduruk edebiyatınızda takılı kalın. Adana adının geçtiği her yerde Demirspor peşinden gelir; her gün bu gerçeklerle boğuşuyorsunuz; emek, sanat, edebiyat, tarih, siyaset fark etmez. Dünyayı azıcık somut analiz edenler biliyor bu gerçeği. Demirspor taraftarının izlerini takip ederek yollarını bulanların kafalarını kaldırıp dünyaya bakması gerekiyor artık. Hemşehri tavsiyesi...

Yorumlar

Unknown dedi ki…
sizi doğrudan adanaspor veya miy üzerine yazdığınızı görmemiştim uzun süredir, oldukça kızdırmışlar anlaşılan, haklısınız evet utanmasalar yaşar kemal adanasporludur diyecekler. tabutundaki demirspor atkısını da görmediler sanırım.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...