Ana içeriğe atla

Ateş Bizi Çağırıyor

Bizim ligi forse eden bir takım henüz ortaya çıkmadı. Çıkacağa da benzemiyor. İlerleyen haftalarda küme düşmeme derdine düşecek takımlar, yukarıyı zorlayan takımlar falan derken ortalık iyice can pazarı olacak. Hal böyleyken rakiplerimizin puan kayıplarının olmasına şaşırmamak lazım.

Onlara şaşırmamak kadar, kendi kayıplarımızda da dünyanın sonunun geldiğini düşünmemek gerekli. Tamam, hepimiz istiyoruz bize sunulan fırsatları değerlendirmeyi. Yine de bu dakikaya kadar oynadığımız futbol kalitesi ortadayken ve bunu yükseltme şansı kısıtlıyken maksimum istekle maçlara asılmaktan başka çaremiz yok. Mücadele edince, saha dışı faktörler devreye girmedikçe, şansımız da yaver gittikçe biz bu ligi son haftaya kadar zorlayacağız.

İç sahada takımın tedirginlikten kurtulması şart. Giresun maçının ilk yarısında ruh gibi gezindik. Ev sahibi isek daha hırslı, kovalayan, ısıran taraf olmalıyız. Biz ısırmazsak ısırılan taraf oluyoruz. Tempoyu, oyunu kabul ettiren biz oldukça rakibi hataya zorlayabiliriz.

Rakiplerin puan kaybettiği haftaların gerilimi daha bir yüksek olur. Ateş çemberine atlayan aslan misali, yanmadan geçmek için aslan yürekli olmak gerekir.

Bizim takım maşallah aslan yürekli. Yürüyün be aslanlar, önce Bolu, sonra Kayseri... Şampiyonluk niyetine...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...