Ana içeriğe atla

Biz olmadan var mı öyle ???



Gün geldi... Yarın sabah 8:00 otobüsüyle önce İstanbul, akşam uçağa binerek Paris, ardından Bologna... Bilet aldığımız zamanın en ekonomik rotası.

Yola belki de her birimiz aklımızda başka görüntüler, başka şarkılarla çıkıyor olacağız. Mustafa yanımda, Yeni Türkü'den "O şarabi eşkiyalar" sözlerini mırıldanıyor. Yavuz muhtemelen bir Kesmeşeker şarkısıyla Kolej'e doğru yürümekte. Bir diğer Yavuz, eski 45liklere vermiştir kendini şu sıralarda... Benim de dilime Venceremos dolanmış halde. Heyecan, korku, merak, mutluluk... Karmaşık bir ruh hali...

Şimşekler Grubu'ndan Mehmet'in yaptığı bir video bu yolculuğumuzu başlatırken çok anlamlı olacak, yukarıya koydum Mehmet'e teşekkürlerimle. O videonun sonundaki çocuğun mutluluğuyla gidip geliriz umarım... Anneannem sık kullanır, tam şimdiki hislerime de uyuyor: "Allah, utandırmasın" diyorum bir de.

Son bir söz de 1997'den beri Mondiali Antirazzisti'yi düzenleyen, yıllar içerisinde katılım sağlayan herkese:

Irkçılık karşıtı bir turnuva düzenleyeceksiniz, orayı Che bayraklarıyla donatacaksınız, "tribün" diyeceksiniz, "taraftarlık" diyeceksiniz, futbol oynayacaksınız...

ADANA DEMİRSPORLULAR olmadan oynamak var mı öyle ???

G-E-L-İ-Y-O-R-U-Z !!!

Yorumlar

ziggytheking dedi ki…
Yolunuz açık olsun.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...