Ana içeriğe atla

Larry Bird, Demirsporludur!

Afyon deplasman yolu, Sivrihisar dolaylarında bir çay molası veriyoruz. Etrafta bir grup turist var. Çaylar geliyor, hafif sesle, kimseyi rahatsız etmeden besteler giriyoruz arka arkaya. Tatlı bir serinlikte güneş doğmuş Sivrihisar sabahının fon müziğiyiz. Turistlerin ilgisini çekiyor bu durum, fotoğraflarımızı çekiyorlar, kameraya alıyorlar. Bizden Disconnectus Erectus'la konuşuyor yaşlıca bir kadın turist. Boston'dan gelmişler. Çayların ardından minibüsümüze doğru hareket ederken, aynı kadın "You sing well" diyerek gülümsetiyor bizi, bu defa tezahüratlar Boston Celtics'e ve Larry Bird'e gidiyor.

Larry Bird, hemen hepimizin çocukluk dönemi yıldızlarından. Fakir mi fakir bir ev, zor geçiniyorlar çocukluğunda. Baba alkolik, annesiyle boşanmasının ardından bir de intihar ediyor. Larry Bird, bu koşullarda Larry Bird oluyor. Yıllar sonra Erwin "Magic" Johnson'ın "Larry, bana 1 defa yalan söyledin. Benden sonra da Larry Bird'ler olacaktır dedin. Hiç kimse Larry Bird olamaz oysa ki" dediği Larry Bird...Oklahoma'da 30 yıl hapis cezası verilen bir suçlunun hakime "30 değil, 33 yıl verirseniz sevinirim, çünkü o Larry Bird'ün forma numarası" diyerek cezasını uğruna 3 yıl daha artırdığı Larry Bird...

O Larry Bird, artık Demirsporlu! Bestelerimiz, Boston'a ulaşır yakında...

Yorumlar

Semt Aşığı dedi ki…
Boston Celtic bloglarını takip edelim belki orda fotolarınız çıkar.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...