Ana içeriğe atla

Hoşçakalın gözlerim...


Cebeci İnönü stadında kardes demirsporumuzun macını izlerken konu acıldı; ‘’milli takımımızın rakipleri belli oldu’’ saka ile ‘’Gidiyor muyuz? Demirsporluları birlestiren cok guzel organizasyon dusunuluyor.’’ derken kafama yattı,gitmem lazımdı. Ama yanıma dost lazım,tek olmaz,kimi kandırabilirim?Müthiş ikna kabiliyetimle Sezcan’ın kanına girdim; ‘’Ee,artık Anavarza pankartı bir stad gorsun ya,koy kasaba stadları gore gore aşındı.’’ Bu lafın üzerine Anavarza’yı kim durdurabilirdi? İş bitmişti, kafaya koymustuk.Her ilceden bir yurekti;ama Kozan’dan iki yurek dedik ve kolları sıvadık.
Neresi sıla bize neresi gurbet derken bu sefer raylar Viyana ve Cenevre kapılarına çıktı.Mavi lacivert bayrağı oralarda da dalgalandıracağız.Umarım milli takımımız istenen başarıyı yakalar ve yüzümüzü güldürür.
Bu arada Vertumnus'un koyduğu fotoğraftaki Demirsporlu bizim Mika'dan başkası da değilmiş.(fotoğrafı avrupadaki bir siteden bulmamız da ayrı bir olay :) )Ordaki Türk bayrağının üzerinde de Adana Demirspor yazıyormuş.Bizim Demirsporlular çeteyi çoktan kurmuşlar da haberimiz yokmuş.
dostlarım,ağabeylerim,kardeşlerim.Saglıcakla kalın.
HOŞÇAKALIN GÖZLERİM...Hepinizi seviyorum

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...