Gurbette Demir Gibiyiz! Adana Demirspor Blogu

Çukurova'nın gür sesi, emekçi halkların kaderini kayda geçiren büyük yazar Yaşar Kemal'i kaybettik. Toprağı bol olsun.  O bu memlekete Adana'nın yetiştirdiği en büyük isimlerden biriydi. Adana gibi harbi ve mücadeleciydi; savunduklarını aşkla, hararetle, tutkuyla savundu. Türkçe onun kaleminde en saf, sade ve doğrudan anlamını buldu. Yaşar Kemal, Adana'nın gururu, Anavarza'nın yükseklerdeki burcuydu. Ruhu şad olsun.

Şampiyonluk yolunda en önemli maçlardan biriydi; hükümetin takımına karşı 3-0'dan maç çevirdik; üzülüyoruz, seviniyoruz ama Demirsporlu olmaktan gurur duyuyoruz. Tribünde 1600 Şimşeğin, ev sahibine deplasmanı yaşattığı bir maç daha oldu. Kayseri tribünü (?) yaptığı terbiyesizliklere rağmen taraftarlık dersi aldı.  Maça çok kolay goller yiyerek başladık. Kaleyi bulan ilk şut gol oldu, on kere denese yapamayacağı vuruşu ilk seferde hedefi buldu. İkinci golde yine "Ah Yiğitcan" dedik; iki stoper arasında Nobre kafayı vurdu, ki maç boyu o kafaları vurmaya devam etti. Yiğitcan'ın acilen dönmesi gerekli. İlk yarıda topu bir türlü ileri taşıyamadık. Son bir kaç haftadır ilk yarılarda maça bir türlü konsantre olamıyoruz. Bunada bir çözüm bulunmalı. İkinci yarıya da gol yiyerek başlayınca maç bitti derken, Demirspor sürprizini yaptı yine, bu kez tersinden. Artun'un golleriyle maça tutunduk ve Özgürcan'la puanı aldık. Oğuzhan ve yeni transfer Umut takıma zarar vere

Kayseri Kadir Has Stadı deplasman tribünü, cumartesi günü tarihi günlerinden birini yaşayacak. 1600 Demirsporlu her bir koltuğunu doldurdu oranın, oturmak için değil tabii ki; sesleriyle o stadı yıkmak için. Sadece Adana'dan değil, Niğde, Aksaray, Kırşehir ve Ankara'dan mavi-lacivert ruhlar, Kayseri'de tek bir bedene dönüşecek. İnanın çocuklar, sahadaki 11 bedene demirden kanatlar olacaksınız!

Haftasonu Kayseri ile liderlik mücadelesine çıkıyoruz. Demirspor yakın tarihinin en kritik maçlarından biri olacak. 20 yıl sonra ilk kez bu kadar yakınız Türkiye liglerinin tepesine. 2012'deki 2.lig şampiyonluğunun ardından yeniden bu heyecanı, bu sefer daha fazlasıyla yaşıyoruz. Kayseri maçını, 2012'deki Körfez maçına benzetiyorum.  2.ligte şampiyon olduğumuz sene, son 3 haftaya girilirken play-off mücadelesinin 1 basamak uzağındaydık. Takım çok da umut vaad etmezken, rakibimiz son haftaların flaş takımı Körfezspor'du. Küme düşen Adıyaman'ı deplasmanda zorlanarak yendikten sonra  Körfezspor, şimdi adı Kocaeli Birlik oldu, çok da umutlu olmadığımız bir rakipti. Kazanamazsak şansımız kalmıyordu ve o maçı 1-0 alarak play-off potasına girdik, ardından son haftadaki deplasman galibiyetiyle birden kendimizi Denizli'de bulmuştuk. Körfez maçında değişen kaderimiz, Balıkesir ve Bugsaş maçlarındaki mucizevi galibiyetlerle taçlanıp Fethiye finaline kadar ulaşmıştık. Kritik

Biz de Beko reklamının bizi rencide ettiğini düşünüyoruz. Sportif olarak başarısızlığın hazımsızlığı değil bu. Öyle olsa, hazımsız olsak her ortamda bunun yaygarasını kopartırız. Ancak geçmişle böyle bir sorunumuz yok. Rövanşta 1-1 berabere kalmıştık zaten. Sonuçta bu golleri biz yedik. Sahada yenilmekten çok daha büyük acıları çekti bu camia. O yüzden on gol yemek koymaz bize. Ancaaak... Bu başarısızlık ya da başarı üzerinden reklam filmi çekip, bunun ekmeğini yemeye gelince "orada bir dur kardeşim" diyeceğiz elbet. Bu beni üzer, rencide eder. Yarama tuz basıp, üzerimde tepinip kendinize efsaneler yaratırken bana buzdolabı da satmaya kalkarsanız, en kibar ifadeyle "oha, yavaş" derim. Dolabınızı almıyorum, ütünüzü de. El blendırınız da sizin olsun. Bu zamana kadar yerli malı felsefesi ile evimizi doldurduk, ürünleri beğenerek kullandık ama kalkıp bizi çiğneyin demedik. Beşiktaş kulübü yönetimi bu reklam filmine onay vermemeliydi. Hiçbir takımı küçük düşürm

Maçın ilk yetmiş beş dakikasını neden oynamıyoruz? Giresun, Alanya maçlarında donukluk, savrukluk, inançsızlık... Bu maçın son on beş dakikası kalana kadar aklımız nerede? Bolu yetmişinci dakikaya doğru sonra fizik olarak düşmeye başladı. Ünal hocanın müdahaleleri yerinde ve zamanındaydı. Adam akıllı ilk pozisyonumuz olan Özgürcan'ın ceza sahası içinde sırtı dönük kontrol edip dönerek kaleye gönderdiği şutun pası Timur'dan geldi. Bu pozisyondan sonra ataklarımız arttı. Özellikle Hüseyin sağ kanada dinamizm getirdi. Ortaladığı topta son haftaların suskun ismi Oğuzhan'ın dürtmesini kaleci ve direk önlerken kanatlardan aşamadığımız Bolu'yu arkaya attığımız bir topla -Hakan uzattı sanıyorum- avlayabildik. Timur haftalar sonra dönüşünü golle müjdeliyordu. Formanın altına da "şüphesiz Allah her şeyi bilen ve haberdar olandır" (Hucurat -13) ayetini yazmıştı. Ünal hoca "genç çocuklar" kavramı üzerinden gitmiş. Destek istemiş. Destekse sonuna kadar destek

Tek tek basaraktan devam ediyoruz. Çok zor ve kritik bir galibiyet, rakiplerin kayıplarını değerlendirmeliydik. Belki onun gerginliği ya da rahatlığı, bilemiyorum, takım bir türlü ağırlığını koyamadı. İkinci yarı biraz yüklenince, önce direkten dönen top, sonra Timur'un hızı ve gol! Oğuzhan neredeyse her topu kaybetti, Umut geçen haftadan iyiydi ama hala oyunu çözecek oyunu oynamıyor. Mesut ve Attamah'ın mücadelesi, direnç katıyor ama ileri itmiyor bizi. Özgürcan'ı besleyemiyoruz, kanatları kullanamıyoruz. Hurşut hala çok kötü. Ali Tandoğan'dan sonra etkili ortalar göremiyoruz, Yiğitcan da olmayınca duran toplardan gol bulamıyoruz. İlk yarı neredeyse hiç organize atağımız olmadı. Neyse ki ikinci Hüseyin ve Timur, sene başındaki kadronun iyileri maçı alamızı sağladı. Kzzanmak güzledir her zaman. Bu hafta daha da güzel oldu.

Bizim ligi forse eden bir takım henüz ortaya çıkmadı. Çıkacağa da benzemiyor. İlerleyen haftalarda küme düşmeme derdine düşecek takımlar, yukarıyı zorlayan takımlar falan derken ortalık iyice can pazarı olacak. Hal böyleyken rakiplerimizin puan kayıplarının olmasına şaşırmamak lazım. Onlara şaşırmamak kadar, kendi kayıplarımızda da dünyanın sonunun geldiğini düşünmemek gerekli. Tamam, hepimiz istiyoruz bize sunulan fırsatları değerlendirmeyi. Yine de bu dakikaya kadar oynadığımız futbol kalitesi ortadayken ve bunu yükseltme şansı kısıtlıyken maksimum istekle maçlara asılmaktan başka çaremiz yok. Mücadele edince, saha dışı faktörler devreye girmedikçe, şansımız da yaver gittikçe biz bu ligi son haftaya kadar zorlayacağız. İç sahada takımın tedirginlikten kurtulması şart. Giresun maçının ilk yarısında ruh gibi gezindik. Ev sahibi isek daha hırslı, kovalayan, ısıran taraf olmalıyız. Biz ısırmazsak ısırılan taraf oluyoruz. Tempoyu, oyunu kabul ettiren biz oldukça rakibi hataya zorlayab

Türk polisi kaskının altına sakladığı yüzünü bu kez dün gece oynanan Altay-Göztepe maçı sonrası gösterdi. Maç sonu bekletilen statta bekletilen Göztepe taraftarına, dahası soğuktan korunmak için tribün altına giren insanların üzerine biber gazı atıldı; sert müdahale sokaklarda da devam etti. Taraftar polisin taraftarı daha kolay dövmek için oluşturduğu koridorla stat dışına çıkarılmıştı.  (Yaşananları detaylı okumak için bknz: https://eksisozluk.com/entry/49289707 ) Ölümler ülkesi Türkiye'de güvenliğimizi sağlamakla görevli polisler, bizzat güvensizliğin sembolü olmuş durumda. Maç sonu yaşananları telefonuyla videoya çeken ve kayıdın başında polise sevgilerini sunan vatandaşa polisin ettiği küfür de kayıtlara geçti. Mecliste iç güvenlik paketinin yasalaşmasının ardından artık bu küfürleri etmemesi için hiç bir nedeni olmayacak. Zaten yasadan hukuktan habersiz, kendini memleketin sahibi zanneden polis, sokak ortasında istediği gibi silah kullanabilecek. Taraftarı, tribünleri düş

Ben bu tribünle, memleket memleket gezerken, ben bu yollarda, bir dinlenme tesisinde otobüsün etrafındaki insanlarda... Tanıdığım yüzlerle mutlu olurken, "bu çocuk ne kadar büyümüş", "vay, elemanın saçları amma seyrelmiş", "bu ne göbek birader, az dikkat et", derken... "Bu abiyle abla geliyor ya her maça, valla helal olsun ikisine de" diyemeyeceksem artık... Hayatın içinde bunlar varsa, kimse kalmayacaksa sonsuza ve bir gün sonra bile artık yokuz diyebiliyorsak... Biz de o gün geldiğinde "iyi bir Demirsporluydu" diye anılalım, Şener abi gibi. Bu onur bize yeter. Şener abiye ise bolca rahmet, azapsız bir kabir, oradan bile Demirspor'u izleme imkanı ver yarabbim. Görüşmek üzere abi, yolların bittiği mavi göklerde buluşmak üzere... Foto: @gundeminfo  

Bilal Nur arkadaşımızın hazırladığı ve biz Ankara Tayfası üyelerinin de yazılarının yer aldığı, tribün ve deplasman anılarından oluşan Tribünde Bir Ömür kitabı, Karahan Kitapevi Yayınları'ndan çıktı. Emeği geçenlerin eline sağlık... Kitabı internetten satın almak mümkün. Şu linklerden inceleyebilirsiniz:  http://www.idefix.com/kitap/adana-demirspor-tribunde-bir-omur-bilal-nur/tanim.asp?sid=KGM4LBLYGD0DU10M1YM0 http://www.dr.com.tr/Kitap/Adana-Demirspor-Tribunde-Bir-Omur//Edebiyat/Anlati/urunno=0000000634567

Alanya deplasmanına 10 otobüs Demirsporlu gitti; bunun yanı sıra Antalya ve çevresinde yaşayanlar ve Ankara'dan yola düşen Tayfa üyeleri de vardı. Blogta Demirspor taraftarının ne güzel ne muhteşem olduğunu yazmak istemiyoruz artık; sadece taraftar övgüsü üzerinden yazılar yazmamaya çalışıyoruz çünkü bu artık bir Türkiye gerçeği, taraftarla ilişkili başka konular, taraftarın yönetimlere etki edebilmesi bizim için daha önemli. Ancak bir Alanyaspor taraftarı, Cem Cemalettin Balcı'nın demirgibiyiz@gmail.com adresine gönderdiği maili, kendisinin de izniyle paylaşmak istedik. "Dışarı"dan nasıl göründüğümüzü ortaya koymak için, Sayın Balcı'ya teşekkür ediyoruz, buyrun: "Merhaba,dün Alanya-Adanademirspor maçına gittim.Alanya da yaşadığım için hafta sonları ptt 1.ligi takip ediyorum.Maça gelen Demirspor taraftarları gerçekten harikaydı.90 dk tam destek verdiler,stad onların sesiyle inledi .En güzeli de ne bir küfür,ne bir taşkınlık,sadece takımlarını destekleyip

Takım olmanın üstüne her maç bir iki oyuncunun ekstra performansıyla ayakta kaldığımızı yazmıştım. Bu maç kimse o ekstrayı ortaya koyamadı. Savunmada Yiğitcan'ın eksikliğini hissediyoruz. İlk dakikalardan itibaren Alanya istekliydi ve üstümüze geldi. Rakibi karşılasak da topları oyuna iyi sokamıyoruz. Hüseyin eksikliği de burada hisediliyor, Beykan da olmayınca topu ileri taşıyacak oyuncumuz yoktu. Umut ve Mesut çok fazla pas hatası yaptı. Oğuzhan bu ağır zemine rağmen ısrarla topla oynadı ve sürekli top kaybetti. Attamah'ın mücadelesi iyiydi ama Demizli'deki gibi skora yönelik olmadı. İlk yarıdan uzaktan şutlarla etkili olmaya çalıştık ama net pozisyon üretemedik. Alanya'nın en net pzosyonunda isd yeni kaleci Buda zamanında kalesini terk etti. Tam gole yakın olduğumuz, pozisyon bulduğumuz sıralarda arka arkaya iki hatayla rakibe zoraki gol attırdık.  Hücumda yaratıcı oyuncu eksikliği hissediyoruz. Yan toplardan da gol bulamayınca zorlanıyoruz. Özgürcan'ın saman

Yine bir kadın öldürüldü vahşice, bu kez yanı başımızda, hepimizin yolunun kesiştiği yerlerde, bizim yöre insanının canını emanet ettiği TOK minibüslerinde. Bu durumun bireysel sapıklıkla, kişisel günahla, gözü kararmayla falan açıklanabilir yanı yok artık.  Bu kolektif bir düşüncenin ürünü cinayetler. İktidarın kadını aşağılayan her adımının günlük hayatta yansımasi bunlar. Memleketin el birliğiyle zeminini hazırladığı olaylar. Sokakta kadın dövmenin normalleşmesinden başlayıp, tek başına gezen her kadının tehdit altında olduğu,  yolda yalnız yürümekten korkar hale geldiğimiz bir dönem.  Ama durun, iç güvenlik yasası çıkıyor, "sık ulan sık"çı polisimiz bizi koruyacak! Özgecan'ın ve anıtsayac.com'a giren her kadın cinayetinin müsebbibi, Türk halkının vahşi iradesi ne yazık ki.

Dün ADS Store'un profesyonel yönetimi bir açıklama yaptı. Dedi ki; özünde korsan ürün kullanma kullandırma. Bu slogana aslında hiç karşı çıkmadık biz. Hatta destekledik. Cebimizden bir kuruş çıkacaksa bunun yaklaşık %20'si kulübe gitsin, fena mı olur, dedik. Halen de korsan ürün kullanılmamasını destekliyoruz. Ancak dün yapmış oldukları açıklama hukukun genel bir ilkesinin arkasına sığınarak diş gösterme niteliğindeydi. Nedir o ilke; hukuki hakların kullanılacağının beyanı tehdit kapsamına girmez.   Biz aslında kendi üstümüze almadık bu açıklamayı, her ne kadar bizler de atkı ve polar vs. yaptıran oluşumlardan biri olsak da. Bu daha ziyade firmanın kendi yatırımlarından beklenen verimi alamamasının bir yansımasıydı bizce. Bir firma bir kulüp ile anlaşma imzalayacak. İmzaladığı anlaşma uyarınca maliyetlere katlanacak. Buna ADS Store adı ile açacağı dükkanların her türlü maliyeti de dahil olacak vs. Elbette öncelikle yatırım maliyetini kurtarmak ve sonrasında kar et

Türkiye Kupası'na bu şekilde veda etmek üzücüydü. İyi mücadele ettiğimiz grup maçlarında Rize'yi yenememenin ceremesini çektik. Beşiktaş'ı İstanbul'da yenmek şu ana kadar sezonun en mutlu anlarından birisiydi. İkinci maçta da oyundan düştüğümüz dakikalarda cezamızı kestiler. Direnebilirdik, olmadı. Üzüldük ama kahrolmadık. Rize'yi Adana'da yenebilmek grubun heyecanını yüksek tutmak açısından önemliydi. Fena da oynamadık. Beraberlik Rize'yi yukarı taşımaya yetiyordu, gerekeni aldılar. Biz de işi matematiğe bağladık. Sarıyer'in durup durup dişini bize geçirmesi planda yoktu. Hesapta biz yenip akşam mini bir stres yaşama hayalleri kuruyorduk. Neticede Türkiye Kupası hayallerini seneye bıraktık. Peki ya şampiyonluk kupası. O da seneye mi kalacak? Puan tablosundaki yerimize bakıp da "yazık olur, hakkaten yazık olur" diyorum. İyi bir hava yakaladık, sonuna kadar götürebilme gücümüz olacaktır. Sakatlar düzelirse, devre arası transferleri tam

Kendi sahamızda iki puan kaybettik. Deplasmanda olsa sevinebileceğimiz skor, taraftar desteğine rağmen olunca üzülüyoruz. Devre arası analizinde, maçları koparamamaktan yakınmıştım. O hattan devam ediyoruz. İyi oynasak bile, yeterli hamleyi yapamıyoruz. Biraz daha yaratıcılık gerek belki. Golü erken bulsak, yesek bile ikinci atabilirdik ama pozisyonsuz ilk yarının ardından gol gecikince roparlamakta zorlandık. İyi yanı, yeni transfer Artun'un haftaiçinden sonra yine gol atması. Ancak Takımda bir rahatlama olduğu, kupanın son maçlarından belliydi. Sarıyer'e kaybeden takım, bu tür maçlarda konsantrasyon sorunu yaşadığını ortaya koydu. Tabii ki her maçı kazanamayız ama puan kaybetme lüksünü daha yukarılardaki takımlara karşı kullanmalıyız. Giresun son haftaların iyi takımıydı, deplasman performansı iyiydi ve yine iyi bir deplasman mqçı çıkardı. Ünal Hoca'nın bu takıma asıl kimliğini veren disiplin olayının üstüne gitmesi gerekli. Ayrıca yeni transferlerin şimdiki kadroyu z

Hişt hişt geliyor, gümbür gümbür ediyor yollar, zemin titriyor içimiz gibi, demir kanatlı katarlar mavi-lacivert lokomitifin ardından dağları tepeleri aşıyor. Hiç gelmez sandığımız, sesini duyup da kendini göremediğimiz mavi-lacivert şampiyonluk ufukta beliriyor. Gün gelir bu dertler biter diyen Demirsporlu, kolları koparcasına kazana kömür yüklüyor, ateş harlanıyor yürekte, geliyoruz vakit tamam diyor! Ha gayret makinist, şapkanı iyice yerleştir kafana, kıs gözlerini, o tepelerin ardında seni bekleyen on binler var, lokomotifin kazanı gibi dolu ve ateşli yürekleriyle heyecanla seni bekliyorlar...

İçeride dışarıda kazanan bir takım olduk, helal olsun çocuklar! Yenik duruma duruma düştüğümüz maçı çok sakin bir şekilde çevirdik. İkinci yarı da rölantide giden oyun karşılıklı gollerle biraz gerginleşti ama 4 gol atıp 3 puan alamasaydık çok yazık olurdu. Bir önceki yazıda değinmiştim, takım olan bu ekipte bir iki ismin ekstra performansı, rakibi çözmeye yetiyor. Bu kez Attamah oldu bu isim. Cumali biraz daha geride oynayınca hücumda kendini gösterdi, ilk kez golle buluştuğu maçta duble yaptı. Savunmada Yiğitcan'ın eksikliği hissedildi. Yağmurlu zeminde hata yapmaya müsait ortamda, takım skor üstünlüğüne erişince bazı hatalar masum görülebilir ama yine de maç bitmeden kazandık havasına girmemeli, bunu geçen hafta da yaşadık. Maça asılınca alıyoruz ama bırakınca da hemen kaybetme ihtimali yaşıyoruz. Yine de günün sonunda mutluyuz ve yolumuza devam ediyoruz. Teşekkürler çocuklar!

İkinci yarının ilk maçında  deplasmanda Denizli ile oynuyoruz. İlk yarıda beklediğimizin çok üstünde bir yerde tamamlamıştık, son birkac haftada bizim iyi skorlarımıza rakiplerin kötü sonuçları eklenince ilk ikide bulduk kendimizi. Bu hafta da deplasmandan puanla dönmek yerimizi sağlamlaştıracak. Çok gol atmayan ama az yiyen bir takımız; çoğunlukla tek farklı galibiyetlerle sonuca gittiğimiz maçlar yaşadık. İlk golü attığımız zaman maçlar kontrolümüzde geçiyor. Deplasmanda veya iç sahada çok farklı oyun tarzımız yok. Maçlar kontrolümüzde geçse de baskımız altında geçmiyor. Ayrılmadan önce Ali Tandoğan'ın, iyi oynadığı zamanlarda Tayfur'un bindirmeleri sonuca gitmemizi kolaylaştırdı. Orta sahadan Beykan ve Mesut'tan destek aldığımız zaman da işimiz kolaylaştı. Oğuzhan'ın hareketliliği, bal yapamayan arı olmaktan çıkıp zamanında verilen paslara dönüştüğünde skor bulduk. Dolayısıyla skor bulmakta zorlanmıyoruz ama maçları koparmakta zorlanıyoruz. İyi bir "takım"